இந்த வாழ்க்கை ஓய்கிறதாய் விளம்பும்
நாய்களின் ஊளையும் அடங்கிப்போகிறது..
மனிதர்களின் அவலக் கீச்சிடல்களும்
செத்துப் போய்க் கொண்டிருக்க
வாழ்வின் இறுதியை உறுதிப்படுத்த
​இரவின் தனிமையில் தறப்பாள் கூட்டில்..

​மாறாத மாற்றங்களை தோற்றுவிப்பதும் நீங்களே!

தேறாத தேற்றங்களை தேறவைப்பதும் நீங்களே!

எம் இனம்பற்றி வீரப்புகழ் பாடுவதும் நீங்களே!

பயங்கரவாதி பட்டம் தருவதும் தாங்களே!

மாறாத வடு எம் நெஞ்சிலே நிலைத்திடும்!!

அடக்குமுறை ஆட்சியில் எமக்கேது சுதந்திரம்?

எமது நிலத்தில் நாம் வாழ அனுமதியில்லாத தேசத்திலே
வாழ்ந்துகொண்டிருக்கும் தமிழர்களுக்கு சுதந்திரம் ஏது?
இல்லாத சுதந்திரத்தை கொண்டாடுவது எப்படி முடியும்?

பயணங்கள் முடிவதில்லையே.. ஆறுகள் அப்படித்தான்!!
​சலசலத்து ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றது .. ஆறு..

தூ(து)க்கக் கலக்கத்திலும் சில தூக்கணாங்குருவிகள் கூட்டுக்குள்ளிருக்கும் முட்டையைக்
கண்ணயராமல் காக்கவென்று 
காற்றில் பறந்தபடி அல்லாடும் கூடுகளைச் சுத்தித் திரிந்தபடி, கத்திச் சிறகடித்துக்  
தங்கள் (இன) கருவைக் காத்தபடி 
தலைகீழாய்த் தவமிருக்கின்றன...

இன்றைய தினம் உலகத்தமிழ் மாணவர் ஒன்றியத்தின் ஏற்பாட்டில்   விசுவமடு வள்ளுவர்புரம் மு/பாரதி மகா வித்தியாலத்தைச் சேர்ந்த மாணவர்களுக்கான கற்றல் உபகரணங்கள் வழங்கிவைக்கப்பட்டது.

உலகத்தமிழ் மாணவர் ஒன்றியத்தின வடமாகாணத் தலைவர் மணிவண்ணன் தனுசனின் ஏற்பாட்டில் கல்விக்கான உதவித்திட்டத்தின் கீழ் சுப்பர்மடம் சமூக சேவைகள் அமைப்பின் நிதி வழங்கலில் பதினைந்து மாணவர்களுக்கான புத்தகப்பைகள் மற்றும் கற்றல் உபகரணங்கள் வழங்கப்பட்டது. மேற்படி கற்றல் உபகரணங்கள் 

பாளை கிழித்துக் கீறலாக்கி
பழைய துணியால் தலைப்பாகையிட்டு
எண்ணெய் தோய்த்துத் தீயைப்
பற்ற வைத்துக் கோடியிலும்
பந்தம் ஏற்றினோம் மகிழ்வாக!!
​
வாழைக் குற்றி வெட்டி
வாசலில் நிறுத்தி வைத்து
சிரட்டையில் எண்ணெயும் துணிகளுமாய்
சிகரமாய்ப் பந்தம் கொழுத்துவோம்.
சிலிர்க்கும் அனுபவங்கள் மறக்காதவை!!

என் வீட்டு முற்றத்தில்
தென்னை மரங்கள் உயர்ந்து நிற்கும்
மாமரங்கள் காய்த்திருக்கும் 
முற்றத்தில் பூமரங்கள் சிரித்திருக்கும்
​
தெருவோரம் நிழல்தரு மரங்கள்
வெய்யிலை தன்னகத்தே வீழ்த்தி
எம்மவர்க்கு நிழல் தந்திருக்கும் 
அருகருகே நின்று அழகளித்திருக்கும்

கண் இருந்தும்
பார்வை இல்லாதவனாய்..
காதிருந்தும்
கேட்க முடியாதவனாய்..
வாய் இருந்தும்
கதைக்கமுடியாதவனாய்..
​நாம் ஊரில்லாதவர்கள்!